8:00 μ.μ.
Με μία μικρή αναδρομή στο παρελθόν, θυμάμαι τον πανικό που είχε δημιουργηθεί με το πρωτοποριακό για την εποχή φορητό ηλεκτρονικό παιχνίδι "Tamagotchi". Κατασκευασμένο στην Ιαπωνία, το ηλεκτρονικό κατοικίδιο δημιούργησε αίσθηση στα τέλη της χιλιετίας και ακόμα και στην Ελλάδα οι πωλήσεις του ήταν εκπληκτικές για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Ήμουν στο Γυμνάσιο τότε, αν θυμάμαι καλά, και ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί οι συμμαθητές μου έκαναν σαν τρελοί για να το αποκτήσουν. Ακόμα και σήμερα κυκλοφορούν στο εμπόριο παρόμοια ψηφιακά κατοικίδια (πχ. το Nintendogs) και δεν περνάνε απαρατήρητα από το αγοραστικό κοινό. Όπως απαρατήρητο δεν έχει περάσει και το Pet Society.
Το Pet Society, κατασκευασμένο από την εταιρεία Playfish, είναι ένα από τα διασημότερα παιχνίδια του Facebook, στο οποίο μπορείτε να δημιουργήσετε το δικό σας κατοικίδιο, επιλέγοντας το φύλο, το όνομα, τα χρώματα και την εμφάνισή του. Έπειτα, ο νέος σας φίλος χρειάζεται φροντίδα, φαγητό και αρκετές ώρες τη βδομάδα ενασχόληση μαζί του, όπως ακριβώς κι ένας άνθρωπος.
Φυσικά η διασκέδαση (;) δεν τελειώνει εδώ. Ως αφεντικό (ή γονιός - όπως θέλετε πείτε το) έχετε τη δυνατότητα να διακοσμήσετε το σπίτι του κατοικίδιου σας, να αγοράσετε παιχνίδια και ρούχα, να κάνετε επισκέψεις στους γείτονες και να παίρνετε μέρος σε μία σειρά από παιχνίδια, μαζεύοντας πόντους, ψηφιακά δώρα και εικονικά λεφτά.
Η γνώμη μου; Ένα ακόμα παιχνίδι που δεν προσφέρει τίποτα και απαιτεί ενασχόληση για μερικές ώρες σε καθημερινή βάση. Ο ορισμός για το "χάσιμο χρόνου" δηλαδή. Και αναρωτιέμαι: Πώς είναι δυνατόν ένα παιχνίδι που αποτελεί ουσιαστικά έναν ψεύτικο κόσμο από το οποίο ο χρήστης δεν έχει να κερδίσει κάτι, έχει τόση μεγάλη επιτυχία;
Και έτσι, θέτοντας την ερώτηση αυτή στον εαυτό μου, αμέσως μου έρχονται στο μυαλό τα πανέμορφα γραφικά του, οι χαριτωμένοι του χαρακτήρες και η ποικιλία των αγαθών που υπάρχουν στα μαγαζάκια του Pet Society. Τρία χαρακτηριστικά που για τους περισσότερους από εμάς θα έκαναν ιδανική τη ζωή: ένας όμορφος καταπράσινος πλανήτης με χαμογελαστούς ανθρώπους και πληθώρα αγαθών.
Μήπως τελικά μέσα από το Pet Society οι χρήστες "ξεσπούν" και αναζητούν έναν κόσμο που δεν έχουν ζήσει; Μήπως ταυτίζονται κατά έναν τρόπο με το μικρό τους κατοικίδιο, το οποίο έχει ως μόνο προβληματισμό εάν θα φάει καρπούζι ή πίτσα; Μήπως τελικά τέτοιου είδους παιχνίδια μας βοηθούν να δραπετεύσουμε από την καθημερινότητα για μερικά λεπτά ή για μερικές ώρες;
Αυτή είναι η γνώμη μου και δεν μπορώ να δώσω άλλη εξήγηση για την επιτυχία του συγκεκριμένου παιχνιδιού. Αλήθεια, εσείς τι πιστεύετε; Που οφείλεται το ότι εκατομμύρια χρήστες από όλον τον κόσμο έχουν το δικό τους ζωάκι στο Pet Society;
